Beroepscode voor vaktherapeuten
Beroepscode voor vaktherapeuten
De Beroepscode voor vaktherapeuten bevat ethische en praktische normen en beginselen die de vaktherapeut bij de uitoefening van zijn beroep hanteert. Het gaat om gedragsregels die voorschrijven wat de vaktherapeut als professional doet en nalaat tegenover cliënten, collega’s en anderen. Deze regels dienen als uitgangspunt voor de groep zelf, maar ook cliënten kunnen zich erop beroepen.
De beroepscode geldt voor vaktherapeuten die lid zijn van een beroepsvereniging die is aangesloten bij de FVB. Elke vaktherapeut dient de beroepscode in acht te nemen naar de aard en de geest ervan.
Het terrein waarop vaktherapeuten actief zijn, is breed en divers. De beroepscode kan niet voor elke situatie in detail voorschrijven hoe te handelen. De vaktherapeut vertaalt de beroepscode dan ook naar zijn eigen situatie. De code is zo geformuleerd, dat deze ook in specifieke situaties voldoende houvast biedt aan de vaktherapeut om juist te handelen.
De beroepscode speelt bovendien een rol in het klacht- en tuchtrecht. Er is een wisselwerking tussen normen die in de beroepscode zijn neergelegd en de normen die de FVB Klachtencommissie hanteert. In een aantal uitspraken heeft de klachtencommissie de beroepscode als richtsnoer laten gelden bij de beoordeling van wat van vaktherapeuten verwacht mag worden. Ook in de civiele rechtspraak kan de beroepscode een functie hebben. De hulpvragers kunnen eisen dat een vaktherapeut de in de beroepscode neergelegde normen naleeft.
Zie ook beroepscode